Algo mas de Rosalia

Canta si queres, n-a lengua que eu falo,
Dareich’un mantelo, dareich’ un refaixo.                                                       
C’o son d’a gaitiña, c’o son d’a pandeira,
Che pido que cantes, rapaza morena.
                                                                            
Así m’o pediron  n-a veira d’o mar,
O pé d’as ondiñas que veñen e van.
Así m'o  pediron n-a veira d’o río,
Que corre entr’as herbas d’o campo frorido.
...............................................................
 
Lugar máis hermoso non houbo n’a terra,
Qu’aquel que eu miraba, qu’aquel que me dera.
Lugar máis hermoso n-o mundo n’hachara,
Qu’aquel de Galicia.¡ Galicia encantada!
 
....................................................................
 
Cantarte hei, Galicia, teus  doce cantares,
Qu’asi m’o pediron n-a veira d’o mare.
Cantarte hei, Galicia, n-a lengua gallega,
Consuelo d’os males, alivio d’as penas
 
Cal ela, ninguna, tan doce que cante
Soidades amargas, sospiros amantes.
Qu’así  m’o  pediron, qu’asi m’o mandaron,
Que cante e que cante, N-a lengua que eu falo.

Rosalia Castro